Słownik polsko-niemiecki. 2014.
szmugiel — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż III, D. szmugielglu, blm {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} nielegalne przewożenie towarów przez granicę; przemyt : {{/stl 7}}{{stl 10}}Szmugiel żywności podczas okupacji. Zajmować się… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
szmugiel — m I, D. szmugielglu, blm «nielegalne przewożenie przez granicę towarów na handel; przemycony towar, przedmiot nielegalnego handlu; kontrabanda, przemyt» Zajmować się szmuglem. Uprawiać szmugiel. Pozbyć się szmuglu. ◊ Chodzić, jeździć ze szmuglem … Słownik języka polskiego
szmugler — m IV, DB. a, Ms. szmuglererze; lm M. szmuglererzy, DB. ów «człowiek uprawiający szmugiel; przemytnik» Szmugler tytoniu. Szmuglerzy narkotyków … Słownik języka polskiego
szmuglerka — ż III, CMs. szmuglerkarce 1. lm D. szmuglerkarek «kobieta uprawiająca szmugiel» 2. blm pot. «zajmowanie się szmuglem; szmuglowanie» Szmuglerka wojenna. Chodzić na szmuglerkę … Słownik języka polskiego
